Już po wojnie. Po wojnie w której zginęło tylu niewinnych ludzi. Ostatecznie przeszedłem na dobrą stronę - stronę Zakonu Feniksa. Wyraz twarzy ojca.... nie, lepiej nie będę o tym mówić. Razem ze mną przeszli Blaise i Pansy. Wiele ślizgonów nie brało udziału w bitwie. Jak tchórze uciekli. Dali pozabijać swoich krewnych, byle by im się nic nie stało.
*
Teraz nie jestem tym samym Draco Malfoy'em. Mam 28-lat, żonę, oraz kilkuletniego syna. Ma blond włosy po mnie, oraz czekoladowe oczy po Astorii. Tak - Astoria Greengrass, teraz już Malfoy. Miała dosyć długie, ciemnobrązowe włosy lekko kręcące się w końcówkach,oraz piękne czekoladowe oczy. Jednak nawet to, że Ast była bardzo ładna nie mogło sprawić tego, że bym ją kochał bardziej od Pansy. Ale moje serce tak naprawdę należało do kogoś innego. Do Pansy Parkinson. Kto wie? Może już Zabini. Po wojnie straciliśmy całkowicie kontakt. Wiem, że jej rodzice, tak samo jak matka Blaise'a, chcieli ich zaręczyć. W końcu to był korzystny układ wśród rodzin arystokrackich. Może większość szkoły twierdziła, że tylko Pansy była zabujana w nim po uszy, a ja jej nie kochałem - ale wcale tak nie było. Kocham Pansy, tak jak ona kochała mnie. Dlaczego kochała? Nie wiem, czy teraz dalej odwzajemnia to uczucie, ale wiem jedno - Nikt tak jej nigdy nie pokocha jak ja. W takim razie dlaczego Astoria była moją żoną?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz